لالا کن دختر زیبای شبنم
لالا کن روی زانو شقایق
بی تا رنگ بی مهری نبینی
تو بیداریه که تلخه حقایق
تو مثل التماس من می مونی
که یک شب روی شونه هاش چکیدم
سرم گرم نوازش های اون بود
که خوابم برد و کوچش رو ندیدم
حالا من موندم و یه کنج خلوت
که از هر کشوری میچه
تلاطم های امواج جدایی
زده کاشونمو صد تکه کرده
دلم می خواست پس از اون خوب شیرین
دیگه چشمم به دنیا وا نمی شد
میون قلب مترکوم نشونی دیگه از خاطره پیدا نمی شد
صدام غمیگنه از بس گریه کردم
ازم هیچ اسمو هیچ آوازه ای نیست
نمی پرسه کسی هی در چه حالی
خبر از آشنای تازه ای نیست
به پروانه صفت ها گفته بودم
که شمعم میل خاموشی من نیست
پرنده رو درخت هم اشیون کن
حالا وقت فراموشی من نیست
تو مثل التماس من می مونی
که یک شب روی شونه هاش چکیدم
سرم گرم نوازش های اون بود
که خوابم برد و کوچش رو ندیدم