Mikhandan Bem

"میخندن بٍم" :
Vers1
روزاییو میخوام که عادی بودم/مریض شدم و حاد نی اونم
دورو بَرم همه کاشکی بودن/نگرد حس خوب،داش نی تو من
فاز نوشتن و حس نی تو شب/از اولم همین شکلی بودم
یه ریسک مثل یه اِسکی تو جنگ/همه اینا ساخت یه اس تی تو من
پی استدیویِ قسطی تو شهر/وجود نداره هیچ عشقی تو غم
خیلی بده بهت بخندن خیلی بده که فس شی تو جمع
میگذره بدیا حقِّ من نی/خودمم نمیدم دست تقدیر
واسه من،حرف یه طرح نی/کوتاه میام نمیدم ربط به تشریح
**************
Vers2
فکر هدف مغز بی روح/نوشتن واسم تفریح بود
هر چاهیو دیدی سریع کردی توش/هر قله‌ای بود سریع رفتی روش
فکر نمیکنی،کجا داری میری/نمیدونی به کیا،چیا میگی
چی اصلا تو این قیافه‌ها دیدی/هرچی هست بدتر از سیاهیا که نی
چته مرد اصلا چی تو این دردِ/اون تیکه‌ها چیه توی دستت
دردای من قافیه نی حرفِ/دنیا میریزه کافیه پیچ هرز شه
آسمون،یه صافیه بی نقصه/زندگی مثل چایی بی‌مزه
محدودیت دختره زیاده قطعا توی جمع قاطیه میترسه
بابایی،نمیخوام بغض کنم/گفتی میکنن اُسگلم
تو گفتی همه مفت خورن/به کار و زندگیت تف گلم
بابایی،دچار اشتباه شدی/توی زندگیم انفجار تویی
به همون اسمت قسم کاری میکنم که بهم افتخار کنی
چته چرا حرف نمیزنی،میگی من پستم؟/شاید دوسال دیگه بگی پسرم از دست رفت
دنبال راه میگردم/باس زودتر از اینا میرفتم
تو که همیشه پیشم نیستی همه دورو بریام بهم میخندن
دارم هر روز داغونتر میشم،چشم گود ولی امیدوار/اونکه شبا تو تنهایی نفس نداشت ولی دویید باز
وقت گذاشت رو این کار/هی جنگید تو این فاز
دنیاشو خب رو میز داشت/همه زندگیش رفت رو موزیک باز